Osnove matematičke logike

4. Konjunktivna i disjunktivna normalna forma

4.2. Disjunktivna normalna forma

Postupak za dobivanje izraza je sljedeći:

  1. U tablici istinitosti gledamo samo one redove u kojima je rezultat jedan

  2. U svakom od tih redova množimo varijable, ali s tim da varijable čija je vrijednost nula negiramo (one čija je vrijednost jedan samo prepišemo).

  3. Na kraju dobivene umnoške zbrojimo.

Pogledajmo primjer:

Primjer:

Na osnovi tablice istinitosti odredimo disjunktivnu normalnu formu:

A B f(A,B)
0 0 0
0 1 1
1 0 0
1 1 1
  1. U tablici istinitosti gledamo samo one redove u kojima je rezultat jedan

A B f(A,B)
0 0 0
0 1 1
1 0 0
1 1 1
  1. U svakom od tih redova množimo varijable, ali s tim da varijable čija je vrijednost nula negiramo (one čija je vrijednost jedan samo prepišemo).
A B f(A,B)  
0 0 0  
0 1 1 ĀB
1 0 0  
1 1 1 AB
  1. Na kraju dobivene umnoške zbrojimo.
    f(A, B)= (ĀB)+ (AB)

Napomena: hoćemo li raditi konjunktivnu ili disjunktivnu normalnu formu, ovisi o tome ima li u tablici manje nula ili jedinica!

Zadatak za vježbu:

  1. Na osnovu sljedećih tablica istinitosti odredite konjunktivnu i disjunktivnu normalnu formu:

A B f(A,B)
0 0 1
0 1 1
1 0 0
1 1 0

 

A B C f(A,B,C)
0 0 0 0
0 0 1 0
0 1 0 0
0 1 1 1
1 0 0 1
1 0 1 1
1 1 0 1
1 1 1 0