Računanje u tablici - formule i funkcije
2. Funkcije
2.1. Unos funkcije
Kao i formule, funkcije počinju znakom jednakosti nakon kojega dolazi
naziv funkcije. Iza imena u okrugle se zagrade upisuju argumenti –
vrijednosti nad kojima se izvršava funkcija.
Funkcije se mogu upisati:
- - primjenom alata Umetni funkciju s trake formula
- - naredbenim gumbom Umetni funkciju s kartice Formule
- - odabirom funkcije iz biblioteka funkcija s kartice Formule
- - izravnim upisom imena i argumenata pridržavajući se strogih pravila sintakse.
Oblik funkcije može biti:
=FUNKCIJA() ili
=FUNKCIJA(argument1;argument2;…argumentN).
Argumenti funkcije
Argumenti funkcije mogu biti: broj, adresa, raspon adresa, tekst, logička vrijednost, konstanta, formula ili neka druga funkcija.
Primjeri funkcija:
- =SUM(A4:A7;B6)
=AVERAGE(A1:A10)
=MAX(B1;C2:C8;D5)
=SQRT(225)
=INT(23,241)
Napomena: Pri upisu argumenata u funkciju znak ; upotrebljavamo kao operator razdvajanja, a znak : operator je raspona.
Pogledajmo na primjerima:
- =SUM(A1;A3) zbraja sadržaj ćelija A1 i A3.
- =SUM(A1:A3) zbraja sadržaj ćelija A1, A2 i A3.
- =SUM(A1;C3) zbraja sadržaj ćelija A1 i C3.
- =SUM(A1:C3) zbraja sadržaj raspona ćelija od A1 do C3 (9 ćelija).
- =SUM(A1;C1:C3) zbraja sadržaj ćelija A1, C1, C2 i C3, jednako kao da piše =SUM(A1;C1;C2;C3).